Εισήγηση στο Συνέδριο της "Δημοκρατικής Συμπαράταξης"

Η παρούσα εισήγηση έλαβε χώρα στο πολιτικό και προγραμματικό συνέδριο της "Δημοκρατικής Συμπαράταξης" στα πλαίσια του work shop "πολιτικές για τη νέα γενία", την ενότητα "Restart για τη Δημοκρατία και το Σοσιαλισμό" και παρουσιάζει το δέκατο κατά σειρά κείμενο με τίτλο "η απάντησή μας στον εθνικολαϊκισμό, τον υποδόριο εκφασισμό και τη συντηρητική Ευρώπη"

Φίλες και φίλοι,

Θα σας αναπτύξω την το 10ο κείμενο των κειμένων του workshop για τη νέα γενιά στην που εντάσσεται στη 2^η ενότητα «Restart για τη Δημοκρατία και το Σοσιαλισμό» και για το οποίο δουλέψαμε ο Χαράλαμπος Βαρδίκος & o Χρήστος Λιακας  από το ΠΑΣΟΚ, ο Γιώργος Ματζαβάς από το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών, ο Μπάμπης Χατζημαλλής  και η Βάσια Μαδέση από τους PES Activists, o Μανώλης Μανεσιώτης από τη Ν. ΠΑΣΟΚ και τέλος από τη “Δημοκρατική Αριστερά” ο ομιλών και ο σ. Στέργιος Καλπάκης.

Μακεδονικό: Διπλή ονομασία η μόνη διέξοδος

Με αφορμή την κρίση και το τεράστιο προσφυγικό ρεύμα από τα τουρκικά παράλια προς την κεντρική και βόρεια Ευρώπη, πέρα από τον προβληματισμό για τη στάση και τη συμπεριφορά διάφορων (κυρίως πρώην ανατολικών) χωρών και γενικότερα τη στάση της ξενοφοβικής, αντιευρωπαϊκής και εθνικιστικής δεξιάς που αποτελεί ένα από τους μεγαλύτερους κινδύνους για την εξέλιξη του ευρωπαϊκού πειράματος, το αίσχος της Ειδομένης που αποτελεί ντροπή για τις ευρωπαϊκές αξίες, στα καθ’ημάς αναδεικνύεται για μια ακόμη φορά, είτε με τις αναφορές διεθνών Μ.Μ.Ε., είτε με την υπόθεση της αποστροφής του λόγου του υπουργού κ. Μουζάλα και την γελοία αντίδραση του συγκυβερνώντος κόμματος, το ζήτημα – που έχει σαπίσει πια – της ονομασίας της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας».

Ανθ' ημών Γουλιμής... Καληνύχτα σας!

Όταν στις 16 Απριλίου 1895, λίγο μετά τη χρεοκοπία,  ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας Χαρίλαος Τρικούπης δεν κατάφερε να εκλεγεί Βουλευτής Αιτωλίας και Ακαρνανίας, είπε το περίφημο "Ανθ' ημών Γουλιμής... Καληνύχτα σας". Ο Μιλτιάδης Γουλιμής δεν είναι άλλος από αυτόν που απέσπασε την έδρα του Τρικούπη και έτσι ο Πρωθυπουργός έμεινε εκτός Κοινοβουλίου. Ο Μιλτιάδης Γουλιμής ήταν δικηγόρος και έλκυε την καταγωγή του, όπως και ο Τρικούπης, από ιστορική οικογένεια πρώην αρματωλών του Μεσολογγίου. Για την ιστορία ο Γουλιμής υπήρξε πολιτευτής με το κόμμα του Τρικούπη ενώ μετά τη χρεοκοπία άλλαξε στρατόπεδο και υποστήριξε το δηλιγιαννικό κόμμα. Η συνέχεια είναι γνωστή, περαιτέρω αδιέξοδα από τις κυβερνήσεις Δηλιγιάννη, ατυχής ελληνοτουρκικός πόλεμος 1897, Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος, διάφορες παρωδίες με αφορμή την μεγάλη Ιδέα και γενικότερα διαρκής αναστάτωση και εθνική κατήφεια μέχρι που ένα στρατιωτικό κίνημα θα ενωθεί με διάφορες κινήσεις πολιτών, φοιτητών, επαγγελματιών που ζητούν μεταρρυθμίσεις και εκσυγχρονισμό να οδηγήσουν στο κίνημα του 1909, κάτι που θα ανοίξει τον δρόμο για την έλευση του Ελευθερίου Βενιζέλου στην Ελλάδα. Φυσικά σήμερα κανένας δεν θα θυμόταν ποιος ήταν ο Γουλιμής, αν δεν τον συμπεριελάμβανε, η τελευταία φράση της πολιτικής καριέρας του Χαρίλαου Τρικούπη, όπως κανείς δεν θυμάται και τους υπόλοιπους αντιπάλους μεγάλων μεταρρυθμιστών Ελλήνων ηγετών Χαρίλαου Τρικούπη, Ελευθερίου Βενιζέλου και Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή.

Γιώργο άργησες...

Σε μερικές ώρες ανακοινώνεται ο νέος πολιτικός φορέας που ιδρύει ο πρώην Πρωθυπουργός και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς Γιώργος Α.Παπανδρέου.

Δεν θα καταδεχτώ να ασχοληθώ με ανοησίες – όπως δεν το έκανα από το ξέσπασμα της κρίσης ως σήμερα – περί προδοτών, πρακτόρων, νέας τάξης πραγμάτων κλπ. Γι αυτό και η κριτική μου στον πρ. Πρωθυπουργό θα έχει αυστηρά πολιτικά κριτήρια και όχι ηλίθιους συναισθηματισμούς και γλείψιμο, συνήθειες που έχουν διαχρονικά οι σύμβουλοι και οι άνθρωποι που έχει γύρω του.

Τελικά που πάμε;

Χθες ο Αντώνης Σαμαράς ανακοίνωσε την υποψηφιότητα του τ. Έλληνα Επιτρόπου της Ε.Ε. κυρίου Σταύρου Δήμα για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Αν δεν υπάρξει κάτι απρόοπτο, δεν θα προκύψει εκλογή ούτε με την τρίτη ψηφοφορία στο τέλος Δεκεμβρίου και θα οδηγηθούμε σε πρόωρες εκλογές πιθανότατα την 1η Φεβρουαρίου.

Ανοιχτή επιστολή στο Γιώργο Νταλάρα

Ανάβυσσος 6. ΙΙΙ. 2012

Μεγάλε μου Δάσκαλε,

αγαπημένε Γιώργο Νταλάρα,

Σου γράφω αυτή την ανοιχτή επιστολή γιατί μάλλον ποτέ δεν θα έχω την Τιμή να σε δω από κοντά προκειμένου να σου πω αυτά που νιώθω εκ του σύνεγγυς, με αφορμή τα γεγονότα κατά την συναυλία στο Ίλιον με τα οποία έμεινα άφωνος, άναυδος, με υγρασία στα μάτια, με ένα «ναυτικό κόμπο» στο στομάχι και κυρίως με ένα αίσθημα φόβου για το τι πρόκειται να επακολουθήσει στην κοινωνική κρίση που όλο και βαθαίνει στην πατρίδα μας…