Ανθ' ημών Γουλιμής... Καληνύχτα σας!

Όταν στις 16 Απριλίου 1895, λίγο μετά τη χρεοκοπία,  ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας Χαρίλαος Τρικούπης δεν κατάφερε να εκλεγεί Βουλευτής Αιτωλίας και Ακαρνανίας, είπε το περίφημο "Ανθ' ημών Γουλιμής... Καληνύχτα σας". Ο Μιλτιάδης Γουλιμής δεν είναι άλλος από αυτόν που απέσπασε την έδρα του Τρικούπη και έτσι ο Πρωθυπουργός έμεινε εκτός Κοινοβουλίου. Ο Μιλτιάδης Γουλιμής ήταν δικηγόρος και έλκυε την καταγωγή του, όπως και ο Τρικούπης, από ιστορική οικογένεια πρώην αρματωλών του Μεσολογγίου. Για την ιστορία ο Γουλιμής υπήρξε πολιτευτής με το κόμμα του Τρικούπη ενώ μετά τη χρεοκοπία άλλαξε στρατόπεδο και υποστήριξε το δηλιγιαννικό κόμμα. Η συνέχεια είναι γνωστή, περαιτέρω αδιέξοδα από τις κυβερνήσεις Δηλιγιάννη, ατυχής ελληνοτουρκικός πόλεμος 1897, Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος, διάφορες παρωδίες με αφορμή την μεγάλη Ιδέα και γενικότερα διαρκής αναστάτωση και εθνική κατήφεια μέχρι που ένα στρατιωτικό κίνημα θα ενωθεί με διάφορες κινήσεις πολιτών, φοιτητών, επαγγελματιών που ζητούν μεταρρυθμίσεις και εκσυγχρονισμό να οδηγήσουν στο κίνημα του 1909, κάτι που θα ανοίξει τον δρόμο για την έλευση του Ελευθερίου Βενιζέλου στην Ελλάδα. Φυσικά σήμερα κανένας δεν θα θυμόταν ποιος ήταν ο Γουλιμής, αν δεν τον συμπεριελάμβανε, η τελευταία φράση της πολιτικής καριέρας του Χαρίλαου Τρικούπη, όπως κανείς δεν θυμάται και τους υπόλοιπους αντιπάλους μεγάλων μεταρρυθμιστών Ελλήνων ηγετών Χαρίλαου Τρικούπη, Ελευθερίου Βενιζέλου και Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή.



Το εκλογικό αποτέλεσμα της 25ης Ιανουαρίου αν μη τι άλλο δημιουργεί προσδοκίες και ελπίδα σε ψηφοφόρους του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς και μη. Γκρεμίστηκε οριστικά ο ελιτισμός και ο ψευτοτσαμπουκάς του Σαμαρά και της ακροδεξιάς συμμορίας που είχε γύρω του, ενώ τα αδιέξοδα της πολιτικής του έκαναν πραγματικότητα όλα όσα φοβήθηκαν οι Έλληνες κατά τις δεύτερες εκλογές του 2012 και τον έφεραν ως φιλοευρωπαϊκή δύναμη στην εξουσία έναντι του ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο ήδη από τις εκλογές του 2012 αλλά και νωρίτερα από τις πλατείες των αγανακτισμένων αναδύεται στην ελληνική κοινωνία και το εκλογικό σώμα ένα ετερόκλητο εθνολαϊκίστικο σύνολο που είναι εναντίον όλων των διαρθρωτικών οικονομικών πολιτικών και διοικητικών μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη ο τόπος και που πλέον αναλαμβάνει και επίσημα την  εξουσία με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και Ανεξάρτητων Ελλήνων,δηλαδή μέσω μιας κυβερνητικής συμμαχίας αριστερών ριζοσπαστών με ένα κόμμα καραμπινάτων δεξιών ευρωσκεπτικιστών, ρατσιστών, αντισημιτών και ομοφοβικών.

Ματαιοπονεί όποιος νομίζει ότι το πρόβλημα της Ελλάδας είναι η δύσκολη διεθνής συγκυρία ή οι επαχθείς όροι των δανειστών - εταίρων. Η Ελλάδα έχει ανάγκη άμεσα από ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, που η ίδια θα εκπονήσει και θα φέρει σε πέρας και που θα αφήνει πίσω και θα ξεριζώσει μια και καλή τις συντεχνιακές νοοτροπίες ομάδων και προσώπων γατζωμένων στο πολιτικό σύστημα που ζουν σε βάρος του κράτους και είναι πηγές τεράστιας γραφειοκρατίας, ανομίας και διαφθοράς αφενός και αφετέρου θα βάλει τάξη στον χώρο των κρατικοδίαιτων εργολάβων, καναλαρχών που αποτελούν κράτος εν κράτει. Όλα τα παραπάνω είναι μέγιστη ανάγκη να γίνουν με ένα σχέδιο άμεσης προσέλκυσης ιδιωτικών επενδύσεων που έχει άμεση ανάγκη εδώ και τώρα η εθνική μας οικονομία και με πιστή αναφορά στις ευρωπαϊκές αξίες και την ευρωπαϊκή πραγματικότητα της οποίας, αν και η Ελλάδα αποτελεί πλήρες κομμάτι της εδώ και τρεις δεκαετίες, οι ελληνικές κυβερνήσεις φρόντιζαν διαχρονικά να διαστρεβλώνουν το συνολικό της πλαίσιο υπέρ των πελατειακών τους δικτύων, υπέρ αναχρονιστικών εθνικιστικών και ελληνορθόδοξων μπουρδολογιών για να κολακεύουν τα γιγάντια αντινεοτερικά ένστικτα των νεοελλήνων και κυρίως υπέρ των πλούσιων και κρατικοδίαιτων φίλων τους. Συνεπώς, μια κυβέρνηση με αυτά τα χαρακτηριστικά που έχει η πλειοψηφία Τσίπρα - Καμμένου, όλα τα παραπάνω είναι τουλάχιστον ανέφικτα να συμβούν σε συνάρτηση μάλιστα με τη στρατηγική στροφή και των δύο εταίρων προς το στρατοκρατικό καθεστώς της ιμπεριαλιστικής Ρωσίας του Βλ. Πούτιν.

Μια άλλη σημαντική παράμετρος που δεν θα πρέπει να περάσει στα ψιλά είναι η καθίζηση της αμιγώς φιλοευρωπαϊκής ψήφου. Παρότι παραδοσιακά ο ελληνικός λαός ψηφίζει φιλοευρωπαϊκά από τη μεταπολίτευση και εξής δεν έχει συντελεστεί ακόμα οριστικά και η πολιτισμική του στροφή στην Ευρώπη με όρους συνηθειών και κουλτούρας. Ωστόσο στις τελευταίες εκλογές οι φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις υπέστησαν συντριβή, ενώ ο χώρος του δημοκρατικού σοσιαλισμού και των προοδευτικών φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων  έμεινε κατά μεγάλο μέρος εκτός εθνικής αντιπροσωπείας. Η Ελλάδα παραμένει - ιδιαίτερα μάλιστα μετά το ξέσπασμα της κρίσης - ένας χώρος που είναι η χαρά του συνωμοσιολόγου  και του παραμυθά. Πόσοι και πόσοι όλα αυτά τα χρόνια δεν πίστεψαν και δεν πιστεύουν ότι η κρίση δεν είναι δικό μας - έστω και με τη λάθος αντιμετώπισή της με μέτρα παρατεταμένης λιτότητας - αλλά σχέδιο των "Εβραίων" των μασόνων, των νεφελίμ κ.ο.κ. Πόσοι και πόσοι δεν πίστευαν όπως ο τότε συνεργάτης του κ. Σαμαρά και νυν υπουργός Άμυνας κύριος Πάνος Καμμένος, ότι το έλλειμμα ήταν πλαστό, ότι θα μας έδιναν χρήματα η Ρωσία και η Κίνα, ο Αρτέμης Σώρας, τα πετρέλαια που ακόμα βρίσκονται σε έρευνες και δεν έχουν αντληθεί, ο θησαυρός του Αλή πασά και τόσες άλλες ανοησίες...

Όλα βρίσκονται στον αέρα και εμείς πετάμε στα σύννεφα. Εύχομαι αυτή μου η ανάρτηση να συνοδευτεί από σχετική σε κάποιο διάστημα που να παραδέχομαι ότι έκανα λάθος. Έχω όμως την εντύπωση ότι μέρος της χειρότερης Ελλάδας σε σχέση με τη δική μου κοσμοαντίληψη είναι πλέον στην εξουσία και απειλεί ανοιχτά την παρουσία μας στον δυτικό κόσμο και τους ευρωατλαντικούς θεσμούς.

Πάμε για φούντο και χίλιες φορές μακάρι να κάνω λάθος...